മാറാനൊരുക്കമല്ലാതെ

കിനാവ് കാണാൻ മാത്രം അവൻ മിടുക്കനായിരുന്നു … അവന്റെ സങ്കൽപ്പ ലോകത്തിലൂടെ മിന്നിമറഞ്ഞ ദൃശ്യങ്ങളെ ആധാരമാക്കി അവനെടുത്ത തീരുമാനങ്ങളിൽ ഒന്നുപോലും നടപ്പിലാക്കാൻ അവന് സാധിച്ചിട്ടില്ല .. എന്നും മനസ്സിലൊരായിരം കിനാവുകൾ കാണും .. ഓരോ ലക്ഷ്യങ്ങൾ അവനിൽ ഉരുത്തിരിയും .. ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള സഞ്ചാരപാത അവൻ തന്നെ കണ്ടെത്തും .. പലതിനെയും പിറകിലുപേക്ഷിച്ച് അൽപ്പം ദുർഘടമായ ആ പാതയിലൂടെ തന്റെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള പ്രയാണമാരംഭിക്കാൻ അവൻ തീരുമാനിക്കും തയ്യാറെടുക്കും .. എന്നിട്ടോ ..? ഒരു രാവ് പുലരിയ്ക്ക് വഴിമാറുമ്പോഴേക്കും അവൻ ആ യാത്രയെപ്പറ്റി മറന്നുപോയിരിയ്ക്കും .. അല്ലെങ്കിൽ കൂടെപ്പിറപ്പായ മടി അവനെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു കാണും … തന്റെ ലക്ഷ്യത്തെ പാടെ അവഗണിച്ച് അലസതയുടെ മടിത്തട്ടിലേക്ക് അവൻ തല ചായ്ച്ചിട്ടുണ്ടാവും … സമയം വീണ്ടുമൊരാവർത്തി കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞെത്തുമ്പോൾ അതേ കിനാവ് തന്നെ വീണ്ടും കാണാൻ തുടങ്ങിയിരിയ്ക്കും .. അതേ തീരുമാനങ്ങൾ തന്നെ വീണ്ടും എടുത്തിരിയ്ക്കും … അവൻ മാറില്ല .. മാറാനൊരുക്കമല്ല … കാലചക്രത്തിന്റെ നിശ്ചലമാവുന്ന ഏതെങ്കിലും യാമത്തിൽ അവനിൽ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാവുമെന്ന് അവനെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർ പ്രത്യാശിക്കുന്നു …